Wat we lezen…
De wereld is rond door Jo Caudron
Gelezen door Wieteke
Wat lees je en waarom?
Ik heb de laatste tijd het gevoel dat we als samenleving vooral door crises met elkaar verbonden zijn. Met Corona nog vers in het geheugen staan met de woningcrisis, vluchtelingencrisis, stikstofcrisis, en personeelstekort de volgende crisis alweer op de stoep. Het bos is de door de crisisbomen zo niet meer te zien. Die crises zijn meer met elkaar verbonden dan men af en toe wil geloven. Want, een crisis integraal oplossen betekent dat je verder moet kijken dan je neus lang is, en niet te beroerd zijn om je neus in andermans zaken te steken. Wil je voorkomen dat vluchtelingen buiten moeten slapen in Ter Apel? Dan zou het helpen als er minder druk op de woningmarkt is, waardoor statushouders ook een huis kunnen bemachtigen. Maar ja, dat huizen bouwen, dat gaat niet snel genoeg door die stikstofcrisis en het personeelstekort helpt dan toch ook echt niet mee.
Je zou er bijna pessimistisch van worden, maar niet getreurd, Jo Caudron ‘to the rescue’! In zijn boek ‘De Wereld is Rond’ schetst hij een optimistisch masterplan voor de transformatie van business en maatschappij. Tijd om te stoppen met klagen en discussiëren waarom vorige generaties het beter hadden dan wij, maar tijd om er samen wat van te maken! Zo’n optimistisch en constructief perspectief kon ik wel gebruiken.
Wat vind je ervan?
Volgens Jo heerst er een metastorm, een alles overstijgende reeks van met elkaar verweven perfecte stormen, die wordt veroorzaakt door grote vraagstukken op het gebied van klimaat, zorg, mobiliteit, wonen, werken, etc. Hij merkt op dat de wereld een plek is geworden waar veel boosheid en onvrede heerst. Polarisatie neemt toe en mensen lijken elkaar steeds minder te (willen) begrijpen. Ik vind dat hij op een heldere manier duidt waar de kern van deze boosheid zit: in onzekerheid. Onzekerheid over werk, inkomen en pensioen, zorg, mobiliteit, nieuwe machtsstructuren, Kunstmatige Intelligentie en klimaat. Deze onzekerheid leidt tot vooruitgangspessimisme. Hij bespreekt welke factoren dat pessimisme aanwakkeren, voordat hij overstapt op zijn ‘masterplan’ voor de transformatie van business en maatschappij. Door de opbouw van het boek word je als lezer goed meegenomen in zijn visie. Hij kijkt naar de huidige situatie, duidt oorzaak en gevolg en bouwt vervolgens rond deze elementen zijn nieuwe visie. Hierdoor is het boek makkelijk leesbaar en kun je zijn gedachtegang goed volgen.
En dus?
Ben ik fan. Wat ik wel jammer vind is dat zijn masterplan vrij abstract blijft. In het laatste hoofdstuk van zijn boek beschrijft hij wel kort zijn strategie, maar dit gaat vooral over de tools die hij inzet bij klanten van zijn adviesbureau. Ik snap dat meneer Caudron niet al z’n kennis weggeeft in z’n boek, hij moet tenslotte ook geld verdienen, maar ik zou hem willen stimuleren om zijn visie om te zetten naar concrete handvatten waar we als samenleving mee aan de slag kunnen. Wat is immers een visie zonder uitvoeringsplan?