Moties, moties, moties...
- Chanel de Loos
- 17 okt
- 3 minuten om te lezen
Wie tegenwoordig de politiek volgt op sociale media, heeft ze vast wel eens voorbij zien komen: de bekende bolletjesplaatjes waarin politici laten zien hoe er over een motie is gestemd. Handig om snel te duiden wie vóór of tegen was. En voor veel politici ook een manier om hun standpunt - of dat van hun tegenstanders - op hun eigen manier duidelijk te maken voor hun achterban. Ze worden niet alleen gebruikt om beleid te beïnvloeden, maar ook om te scoren op sociale media.
Tegelijkertijd groeit de ergernis over de hoeveelheid moties waarover gestemd moet worden in de Tweede Kamer. Die is de afgelopen jaren enorm toegenomen. Tot de jaren 70 werden er maximaal 500 moties per jaar ingediend, tegenwoordig breekt het aantal moties jaar op jaar een record, met op het hoogtepunt een aantal van 5.010 moties in 20221. De verwachting is dat ook 2025 richting de 5.000 ingediende moties zal gaan2. De oproep van de commissie-Van der Staaij uit 2021, die stelt dat het goed is als Kamerleden minder moties zouden moeten indienen, lijkt aan de huidige Kamer dan ook niet besteed3. De NOS sprak zelfs over een ‘bolletjesterreur’, waarin deze toename grotendeels werd verklaard door het gebruik van moties voor de eigen politieke agenda4.
Even kort, want wat zijn moties ook al weer? Moties kunnen worden ingediend door de Eerste en Tweede kamer waarna erover gestemd kan worden. Ze hebben een niet-wetgevende status, maar vormen vaak de conclusie van een discussiepunt waarover is gedebatteerd. Een boodschap van het parlement aan het kabinet. In theorie moeten moties richting geven aan de uitvoerende macht, maar het kabinet is in principe niet verplicht ze uit te voeren. Al leidt het negeren ervan in de praktijk vaak tot een kabinetscrisis5.
Hoewel moties bedoeld zijn als belangrijke instrumenten om het kabinet te sturen, worden ze steeds vaker gebruikt voor de eigen politieke campagne. In de twee dagen vóór het verkiezingsreces werden maar liefst 219 moties ingediend. En de trend is overduidelijk. De vorm begint te winnen van de inhoud. Niet: wat willen we de regering écht meegeven? Maar: hoe scoort dit bij onze achterban? Er worden moties ingediend die onuitvoerbaar zijn, overbodig omdat het beleid al in gang is gezet of zonder financiële dekking. Soms zijn ze zelfs bedoeld om politieke tegenstanders in een bepaald daglicht te plaatsen, om dit vervolgens uit te vergroten in de media of richting de eigen achterban.
En eerlijk? Dat zien we ook veel in organisaties. Besluiten of acties die vooral mooi moeten klinken of intern goed moet vallen, maar waar niemand echt mee door kan. Strategieën zonder keuzes. Projecten zonder doel. Participatieprocessen zonder invloed. Iets wat misschien mooi of slim klinkt, maar niet bijdraagt aan echte verandering, helderheid of resultaat.
Bij De Selectie houden we daar niet van. Wij geloven in échte gesprekken, heldere keuzes en resultaten die er toe doen. Wij doen dingen niet voor de show of omdat het er misschien mooi uitziet, maar gaan altijd voor resultaat: concreet, scherp en zonder blabla. Geen dikke rapporten, maar oplossingen waar organisaties écht iets aan hebben en mee aan de slag kunnen. Als het aan ons ligt, vanaf 29 oktober verplicht onderdeel in de introductietraining Nieuw Kamerlid!
Opmerkingen