De huidige viruscrisis vraagt eigenlijk om een anticyclische aanpak in de communicatie en informatie. Juist nú, in deze fase, kunnen communicatie-professionals, gedragsexperts en veranderkundigen meerwaarde leveren, nog meer dan in de beginfase.
Na een paar weken virus schreef ik dit blog over ‘overcommunicatie’. Eigenlijk werd er te véél geïnformeerd (en een beetje gecommuniceerd) viel me op. Dat zegt overigens niets over de tomeloze inzet van al die mensen, maar meer over de gekozen tactiek en middelen. Campagnes, posters, maatregelen, stickers en zelfs inhakers: allerlei organisaties (van publiek tot privaat) buitelden over het publiek heen. De experts en betrokken professionals gingen aan de slag. Crisisteams werden opgetuigd, maatregelen doorvertaald naar stad, sport en supermarkt. Het kon niet op. Van hele zinnige acties tot overbodige mailings van postorderbedrijven, cirkels in het park en tenenkrommende commercials van winkelketens aan toe.
De boodschap wás pijnlijk maar eenvoudig...
En dat terwijl de boodschap in die fase van de crisis eigenlijk eenvoudig was. Wel nieuw - en pijnlijk - natuurlijk, maar níet ingewikkeld. We kregen vrij heldere regels (zoveel mogelijk thuisblijven, 1,5 meter afstand, geen horeca etc.). Bovendien was Nederland massaal doordrongen van de ernst en bereid mee te werken.
Maar juist nú, wanneer het moeilijker is... is het eigenlijk vrij stil. Premier Rutte kondigde aan dat het juist in deze fase nog veel belangrijker is dat we ons aan de regels en richtlijnen houden. En de boodschap is complexer met meer ruimte voor interpretatie.
Crisisteams opgeheven
Maar veel crisisteams zijn opgeheven, de stickers beginnen af te bladderen, de supermarkt is minder streng, de posters vallen minder op en we nemen het minder nauw. De sfeer van zomervakantie speelt logischerwijs de eerste viool. Nederlanders raken aan ‘het gedoe’ gewend en vergeten of negeren het soms. Het aantal besmettingen stijgt weer.
Het is net alsof die professionals en experts zelf ook gewoon mensen zijn 😉 die liever weer gewoon... Of niet wéér met het waarschuwende vingertje... Hoe dan ook: we hebben in het adviesvak onze mond vol van gedrag, beïnvloeding, veranderkunde, nudging, interventies, de meerwaarde van communicatie - juist ook bij crises - maar nu dan? Waar zijn de briljante vondsten, geniale interventies en creatieve oplossingen om ons allemaal juist nú, nu het echt nodig is, bij de les te houden? Mag het wat meer en iets doordachter dan een poster, een sticker of een spotje?
Of het nu nudging heet of een slimme app is...
Laten we met al die vakmensen bedenken hoe we dit doen. Het lijkt een uitgelezen test voor de meerwaarde van al die kennis. De nieuwigheid is van het onderwerp af en de wens (dat de situatie anders was, in een mooie zomervakantie) is natuurlijk vader van de gedachte, maar we zijn er nog lang niet. Dus nu het wat minder nodig lijkt (of leek?) is juist een onsje meer nodig om iedereen aan boord te houden. Of het nu nudging heet, om gedrag gaat, een slimme app is, of een campagne heet.